Het onzichtbare regelt het zichtbare.
De ontdekking van een ingenieur in regeltechnieken toont een nieuwe wending in de evolutionaire vooruitgang en opgang van mens en natuur.
Bij het opstarten van een fabriek werd ingenieur Alfons Ven geëlektrocuteerd. Aanvankelijk leek het erop dat hij de schok "goed" had doorstaan, totdat bleek hoe hij steeds angstiger werd en bestemmingsloos.
Na allerhande medische onderzoeken en behandelingen, zowel met klassieke als met alternatieve geneeswijzen, verbeterde zijn toestand niet.
Wel voelde hij dat hij er ooit zou doorkomen.
Zijn geloof in herstel dreef hem om te zoeken tot hij zichzelf weer op het goede spoor kon zetten van gezondheid, geluk en geborgenheid.
Vanuit zijn opleiding als regeltechnieker zocht hij hoe hij zichzelf weer kon "regelen" en "onder controle krijgen". Je kunt het vergelijken met een verwarmingsketel die niet meer werkt en waar blijkt dat niet de ketel defect is, maar de thermostaat ontregeld is.
Op een dag kreeg hij het inzicht hoe in de evolutie, toen zeedieren overgingen naar het land en van de planten begonnen te eten, vanuit het onzichtbare informatie werd "ingeplant" om de panische angst die bij deze evolutionaire overgang ontstaan was, te verwerken en er te leren mee omgaan.
Deze visie zette hem ertoe aan om te zoeken of hij die informatie uit de plantenwereld zou kunnen opnemen en hoe hij die op een of andere manier zou kunnen overbrengen zodat hij weer "normaal" zou functioneren.
In de evolutionaire ontwikkeling waar de mens ook deel aan heeft (eencellig -
Bij de mens uit zich dit o.a. in lichamelijke en/of psychische klachten, in onbehagen,
gedrags-
Alfons slaagde erin om die onzichtbare informatie uit de plantenwereld op te nemen en over te dragen op melksuikerkorreltjes. (Bij ontleding van de korreltjes merk je alleen dat het suiker is, zoals je bij ontleding van magneetijzer alleen ijzer "ziet"). Door inname van deze "geïnformeerde" korreltjes neemt het lichaam de informatie over en verwerkt die op alle niveaus van lichaam, ziel, geest, bewustzijn en persoonlijkheid.
Je kan het vergelijken met de werking van een kompas. Wanneer magnetische velden een kompas verstoren, dan kan je door de verstoring op te heffen, het kompas weer gebruiken als richtinggever.
Zo werken ook de korreltjes van Alfons Ven. Ze geven de juiste richting weer aan, zoals het oorspronkelijk bedoeld werd.
Het natuurlijk gevolg van deze overdracht is dat een mens opnieuw gezondheid en levensvreugde vindt in geluk en geborgenheid.
Ten overvloede wordt er tegenwoordig op gewezen hoeveel onevenwicht er is rondom ons en in ons: luchtvervuiling, opwarming van de aarde, allerlei ziektes waarbij het immuunsysteem niet meer naar behoren functioneert… Ook in de gedragingen, in het denken en in de menselijke verhoudingen en contacten zien we disharmonie: kinderen zijn overactief of onhandelbaar, jongeren erkennen geen grenzen en vertonen roekeloos gedrag, in het menselijk verkeer ondervinden we buitensporige onverdraagzaamheid en agressie en ondertussen is er zoveel verdriet waarbij wij machteloos moeten toezien of althans denken dat we machteloos zijn! Vele mensen willen het anders maar weten niet hoe het kan.
Lichtgelovigen neigen te vluchten in bijgeloof en pure realisten sluiten zich af of op in een eigen beschermende kluis van onvruchtbare scepsis of ongeloof.
En toch blijven bloemen bloeien en vogels fluiten en mensen, in 't stille, plezier doen aan een ander.
Soms, en meestal vanuit onverwachte hoek, komt er dan toch een lichtstraal die nieuwe dingen laat zien en nieuwe levenskracht geeft aan de diepe verlangens naar geluk en gezondheid en geborgenheid.
De ontmoeting met Alfons Ven en zijn visie zet mij aan om erover te vertellen in een stille hoop te kunnen bijdragen tot betere levenskwaliteit en vreugde voor velen.
Pierre
Pierre.deleu@telenet.be